Do Pracowników Sądów i Prokuratury

Koleżanki i Koledzy,

7 maja ubiegłego roku powstało pod Ministerstwem Sprawiedliwości namiotowe Miasteczko Pracowników Sądownictwa i Prokuratury, będące kontynuacją manifestacji „Ostatki u Premiera” zorganizowanej w Warszawie w dniu 5 marca. Po 60 niełatwych dniach negocjacji Sztab Protestacyjny Miasteczka podpisał porozumienie z przedstawicielami strony rządowej.  

Minął rok i z tej okazji chcemy podziękować wszystkim, którzy zaangażowali się w to ogromne przedsięwzięcie. Dziękujemy Wam, którzy tworzyliście z nami Miasteczko na co dzień, dziękujemy Wam, którzy lokalnie wspieraliście nas działaniami, czy choćby dobrym słowem. Dziękujemy Organizacjom, które wspomogły tę inicjatywę nie tylko swoją obecnością, ale też finansowo. W szczególności Związkowi Zawodowemu Pracowników Wymiaru Sprawiedliwości RP – dziękujemy, że w każdej sytuacji można było na Was liczyć! Dziękujemy również Członkom Związku Zawodowego Prokuratorów i Pracowników Prokuratury RP – Wasz udział był niemałym wsparciem w tym trudnym czasie.  

Chcemy podziękować wszystkim Wam w sądach i prokuraturach, którzy od 2013 roku włączyliście się aktywnie w kształtowanie naszej pracowniczej rzeczywistości i jednocześnie pogratulować, bo dzięki Waszemu zaangażowaniu zmiany na lepsze są widoczne. Przede wszystkim są to faktyczne i udokumentowane zmiany warunków pracy, zmiany w wynagrodzeniach i najważniejsze – realny wpływ na otaczającą Was rzeczywistość dzięki związkom zawodowym. Niestety nie mamy wpływu na wszystko. Obecne zmiany i niepewność, w jakim świecie znajdziemy się jutro, budzą w wielu z nas obawy. Być może w najbliższych miesiącach, czy nawet latach, czekają nas kolejne wyzwania. Może się okazać, że będziemy musieli zabiegać o prawa pracownicze, które dotychczas uważaliśmy za oczywiste. Do tej pory związki zawodowe czuwały nad właściwym stosowaniem prawa, a wypracowane zmiany opierały się na korzystaniu z obowiązujących przepisów prawnych. Wkrótce może się okazać, że to nie wystarczy…

Wielu z nas zadaje sobie pytanie, czy pracowników sądów i prokuratury dotkną konsekwencje zapowiadanego kryzysu w takim zakresie, jak w gospodarce rynkowej. To, czy tak się stanie, w głównej mierze zależy od nas wszystkich. W niektórych sądach podjęte zostały już kroki w celu np. ograniczania czasu odpoczynku, ograniczenia swobodnego (w ramach prawa) decydowania o urlopie wypoczynkowym, czy próby zmiany regulaminu pracy na mniej korzystny dla pracowników. Tam, gdzie mamy taką możliwość, na wszystkie takie sygnały reagujemy natychmiast.   
 

Sposób i zawrotne tempo uchwalania prawa (często bez przeprowadzenia pełnych konsultacji), niejasne zasady prowadzenia dialogu społecznego, a przede wszystkim wizja znaczącego pogorszenia warunków pracy i płacy pracowników zatrudnionych we wszystkich branżach powoduje ogromny niepokój. Łatwiejsze zwolnienia, obniżanie pensji, krótsze urlopy, dłuższe godziny pracy, czy zagrożone funkcjonowanie funduszy socjalnych to tylko niektóre z zagadnień, które już powoli pojawiają się w naszej przestrzeni. Stan epidemii i podejmowane w związku z tym działania nie mogą zaprzepaścić wieloletniego dorobku związków zawodowych w zakresie kształtowania praw pracowniczych, ochrony tych praw oraz warunków płacy. Obecna trudna sytuacja nie może stanowić przyczyny, dla której jakikolwiek związek zawodowy bezrefleksyjnie będzie się zgadzał na pogorszenie warunków pracy, jak i nie może otwierać możliwości wykorzystywania dostępnych prawem rozwiązań w celu „naprawiania” od lat zaniedbanych, niedofinansowanych

instytucji sądownictwa powszechnego i jednostek prokuratur.  

Pamiętajcie, że od liczebności organizacji związkowej zależy jej realny wpływ m.in. na to, jakie ograniczenia w regulaminach będzie mógł wprowadzać pracodawca. Bez silnych związków zawodowych trudniej obronić pracowników przed wprowadzaniem niekorzystnych zmian w warunkach pracy w postaci np. wydłużania dobowego wymiaru czasu pracy, wyznaczania sobót jako dni pracujących, ograniczania prawa do urlopu i szeregu innych niekorzystnych rozwiązań. Tam, gdzie pracownicy pozostają bierni i niezrzeszeni w związkach zawodowych, prawo o decydowaniu o ich warunkach pracy oddają w praktyce pracodawcom.  

Dlatego apelujemy do Was o jeszcze większą solidarność i zaangażowanie. Przez wiele lat byliśmy zaniedbywanymi pracownikami. Z czasem zaowocowało to ogromnymi odejściami pracowników z sądów i prokuratur do innych zakładów pracy. Od 2013 roku – dzięki zaangażowaniu pracowników – wiele zmieniło się na lepsze. Teraz tego realnego wsparcia ze strony pracowników potrzeba jeszcze więcej. Jako organizacja związkowa deklarujemy, że będziemy nieustannie zabiegać o to, aby prawa pracowników były chronione. Bogatsi o doświadczenia ostatnich lat, mimo prawdopodobnie czekającego nas trudnego okresu, jesteśmy pełni nadziei, że jako pracownicy wesprzecie nas jeszcze liczniej i mocniej, żeby zadbać o swoją przyszłość. 

Nie dajcie sobie wmówić, że jesteście sami i nic nie możecie zrobić.  

Ze związkowym pozdrowieniem,

Komisja MOZ NSZZ “S” PSiP