Stanowisko MOZ NSZZ “S” Pracowników Sądownictwa i Prokuratury
z dnia 23 marca 2020 r.
ws. wynagrodzenia, o którym mowa w art. 81 Kodeksu pracy
W nawiązaniu do pisma Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości dr Anny Dalkowskiej, MOZ NSZZ “Solidarność” Pracowników Sądownictwa i Prokuratury stoi na stanowisku, iż wskazane w rekomendacjach przepisy dotyczące wynagrodzenia za czas gotowości pracownika, mają zastosowanie w stosunku do pracowników sądów i prokuratur.
Zgodnie bowiem z brzmieniem art. 81 § 1 Kodeksu pracy, „pracownikowi za czas niewykonywania pracy, jeżeli był gotów do jej wykonywania, a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy, przysługuje wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną.”
Wynagrodzenie pracowników zatrudnionych w jednostkach sądownictwa powszechnego oraz prokuratury zostało określone stawką miesięczną w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwościci w sprawie stanowisk i szczegółowych zasad wynagradzania urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury oraz odbywania stażu urzędniczego, a uszczegółowione w zawartych umowach o pracę (ewentualnie w akcie stanowiącym podstawę mianowania).
Zgodnie z treścią pisma i powołanym w nim orzecznictwie Sądu Najwyższego, do stawki osobistego zaszeregowania należy wliczyć zarówno wynagrodzenie zasadnicze jak i dodatek z tytułu zajmowanego stanowiska oraz pełnionej funkcji – także określony w wyżej wymienionym rozporządzeniu.
Wynagrodzenie jakie przysługuje pracownikowi sądu lub prokuratury wynika zatem z jego osobistego zaszeregowania (załącznik nr 3 do rozporządzenia), a także z zajmowanego stanowiska oraz pełnionej funkcji(załącznik nr 4 do rozporządzenia).
Do obliczenia wysokości konkretnego wynagrodzenia (wynagrodzenia wynikającego z konkretnego zaszeregowania, zajmowanego stanowiska i pełnionej funkcji), zgodnie z normą zawartą w art. 297 Kodeksu pracy, należy stosować Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę̨ obliczania odszkodowań́, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy.
Rozporządzenie to, w § 5 ust. 1 stanowi, iż „przy ustalaniu wynagrodzenia (…) za czas niewykonywania pracy, (…) stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop, z tym że składniki wynagrodzenia ustalane w wysokości przeciętnej oblicza się̨ z miesiąca, w którym przypadło zwolnienie od pracy lub okres niewykonywania pracy.
Zasady obowiązujące przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop zostały określone w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop. § 6 rozporządzenia urlopowego stanowi: Wynagrodzenie za czas urlopu wypoczynkowego, zwane dalej “wynagrodzeniem urlopowym”, ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia i innych świadczeń ze stosunku pracy, z wyłączeniem ściśle wymienionych w przepisie wyjątków – stosując zasady określone w § 7-11. Nie pozostawia zatem wątpliwości, zgodnie z brzmieniem art. 172 k.p., że wliczany jest również dodatek za wieloletnią pracę.
Podsumowując, pracownicy sądów i prokuratury winni otrzymać wynagrodzenie za czas niewykonywania pracy (z tytułu art. 81 § 1 K.p.), którego stawka będzie uwzględniać zajmowane stanowisko i pełnioną funkcję, a wysokość zostanie obliczona zgodnie z zasadami obowiązującymi przy ustalaniu wynagrodzenia urlopowego, tj. także z uwzględnienie składnika jakim jest dodatek za wieloletnią pracę. Słusznie więc zdaniem organizacji związkowej w przedmiotowym piśmie Podsekretarza Stanu wspomniano o pełnym wynagrodzeniu.
KOMISJA MIĘDZYZAKŁADOWA
